Na een zeer bewogen 1^e seizoenshelft staat vandaag de start van de 2^e fase op het programma voor de JO13-1. In de 4^e divisie waren we zeker niet minder dan onze tegenstanders, maar zat het vaak net niet mee, met een degradatie naar de hoofdklasse als gevolg. Dat is natuurlijk helemaal niet erg, want dat biedt de kans om nu te laten zien dat we een goed voetballende ploeg zijn. Als teamouder heb ik op vrijdag nog even contact met de trainers en lees daarbij in de app dat we “zelfvertrouwen” gaan tanken. Uiteraard bereid ik me graag goed voor en dus sta ik op zaterdag ochtend om 9.00 bij de BP met een jerrycan. Euro 95, Euro 98, Diesel, Gas, E5, E10 een elektrische laadpaal en een plek om je banden op te pompen. Ik zie ze allemaal, maar nergens zie ik een pomp met de tekst “zelfvertrouwen”. Ook de medewerker kan me niet helpen, hij legt me alle kleurtjes bij de pomp nog uit, maar verder komen we niet. Met een lege jerrycan dan toch maar naar de club, wil immers niet te laat komen. Na een goede warming up en duidelijke teambespreking kom ik erachter dat “zelfvertrouwen” een wit/zwarte kleur bij de pomp zou moeten hebben. Just is de 1^e die het tankt, als controlerende middenvelder vangt hij de bal op en plaatst hem rustig langs de te ver voor zijn doel staande keeper van T.O.G.B. Hierna is het de beurt aan het duo Micha en Joel. Micha wordt de diepte in gestuurd, is sneller dan zijn tegenstander en legt de bal keurig breed op de vrijstaande Joel. Die tikt beheerst binnen en de 2-0 staat op het scorebord. Achterin laat Geronimo zien hoe je vertrouwen tankt. Elk duel wordt gewonnen aan de rechterkant en waar mogelijk komt hij goed op, de vergelijking met Dumfries is bij de meegereisde supporters dan ook al snel getrokken. Mocht de tegenstander het door het centrum proberen dan stuiten ze op Sharwin. Het staat als een huis achterin. Rust en een 2-0 voorsprong!

Houd de concentratie vast en laat je niet gek maken door het soms harde spel van de tegenstander. Davey heeft inmiddels al kennis gemaakt met de zoon van de slager van Berkel en niet veel later moet ook Dmitri hieraan geloven, maar wij moeten niet meegaan in dat spel en blijven voetballen. Bij het fluitsignaal voor de start van de 2^e helft blijkt mijn veter los te zitten, buk om deze te strikken, sta op en zie dat er opnieuw afgetrapt wordt. 2-1, dat ging snel.

Gelukkig reageert Micha wederom alert op een diepe bal, passeert de doelman en tikt de 3-1 binnen. De jerrycan zit weer wat voller met “zelfvertrouwen”, maar er past nog meer in. Maxim doet ook een duit in het zakje door een bal met een sliding van de doellijn te halen, gevolgd door een litertje “vertrouwen” van Malik met enkele fraaie reddingen. Vanaf 11 meter is het Levi wie de jerrycan tot de nok vult en de 4-1 binnenschiet. T.O.G.B. komt nog terug tot 4-2 maar de overwinning komt niet meer in gevaar. Als team wordt er gestreden voor elke meter, winnen we veel duels en wordt de strijd die we ook voor de winterstop toonde beloond. Aan de bal is er uiteraard nog wel wat verbetering mogelijk, maar als er getraind wordt zoals de laatste weken heb ik daar alle VERTROUWEN in! 

Een trotse teamouder!